تازگیا حس میکنم همه چی در جهت مثبت دست به دست هم دادن و حس خوبی بهم تزریق میکنن.. هییی خداروشکر

انگاری کائنات هی دارن خوشحالم میکنن.. خدابخیر کنه

خلاصه آمار برای شمام نشون نمیده؟

این اسکچامو هی میام ادامه بدم نمیشه.. فکر کنم تقدیرشونه اینطوری بمونن!

نمیدونم چرا این تیکه اش باعث میشه بخوام گریه کنم..

:)

میدونم نرمال نیست که با صدای پنکه و سشوار بخوابم ولی نه تا حدی که بگم مریضم.. آبجیم یجوری ترسوندتم درموردش، میترسم مریضی چیزی داشته باشم!

یعنی کسی نیست که از این برنامه صدای پنکه داشته باشه و با گوش دادن بهش خوابش بگیره؟!

بنظر من که خیلیا اینطورین حتی یجا خونده بودم برای خوابوندن بچه از این صداهای فیک سشوار یا خود سشوار استفاده میکنن!

اممم امیدوارم چیز بدی نباشه

سریال عزیزترینم رو شروع کردم امیدوارم سد اند نباشه..

تازگیا رفتم رو مود دیدن فیلمای عاشقانه درام..البته که غالب مواقع سلیقم همینه ولی الان بنظرم بیشتر شده!

بعضی وقتا حس میکنم اگه من تو دهه پنجاه بودم شاید بهتر بود بنظرم روحیه ام خیلی بیشتر با اون دوران سازگارتره! نمیدونم شاید اگه اون دورانم بودم بازم ممکن بود نتونم خودمو با مردم وفق بدم و مثه همیشه جدا میفتادم از جمع، نمیدونم..

در کل حس میکنم اهل زندگی کردن نیستم حس میکنم زندگی یعنی همیشه در حال دویدن باشی مهم نیس مقصد کجاس فقط باید بدویی و این همیشه برام خسته کننده بوده..اکثر آدما میتونن اینکارو انجام بدن ولی من..

کلا برای منی که راه مهمتر از مقصده قابل هضم نیست و هیچجوره نمیتونم بپذیرمش و اینطوری میشه که همیشه خدا از قافله عقب میمونم..

4 Minutes رو نگا کردم رسما پ..رنه! ودف چخبرههه!!!!!!!!!!!!!!!!!!! نکه بدم بیادااا ولی خب..

ولی یچیو باس اعتراف کنم لامصب یکی از یکی کراش تر.. من نمیتانمممممممممم دیگههههه

انگاری نویسنده یواشکی حرف دل منو شنیده و همچین دیالوگی نوشته..!

سریالش خیلی قشنگی بود، بالاخره یه هپی اندTT

البته جزو هپی اندایی هستش که بعد از کلی شکنجه روحی روانی، آخرش باعث میشه یه لبخند بین اشکات شکل بگیره..

وایی گونگ مین تو این سریال فوق العاده بود واییی واییی واییی +100

اصلا نمیتونم با آخرین سریالی که ازش دیدم یعنی مستر کیم مقایسه اش کنم

مگه میشهههه مگه داریم چطور اینقد هات و سکشی

وایی این سکانس تنها امید من به عاشقانه سریال بود و همینم برای ادیت غنیمت شمردم.. ها ها ها